लामो समय पहिले, अन्ना नामकी एउटी युवती थिइन्, जो एक संघर्षरत लेखक थिइन्, ठूलो शहरमा भेट्न खोज्दै थिए।अन्नाले सधैं सफल उपन्यासकार बन्ने सपना देखेकी थिइन्, तर वास्तविकता यो थियो कि उनले भाडा तिर्न मुस्किलले पैसा कमाउँदै थिइन्।
एक दिन एनालाई उनकी आमाको फोन आयो।उनको हजुरआमा बित्नुभयो, र अन्ना अन्तिम संस्कारको लागि घर फर्कनु आवश्यक थियो।अन्ना वर्षौंदेखि घरमा थिइनन्, र फर्कने विचारले उनलाई उदासी र चिन्ताको मिश्रणले भरिदियो।
अन्ना आइपुग्दा उनको परिवारले खुल्ला हातले स्वागत गरे।तिनीहरू अँगालो हालेर रोए, उनकी हजुरआमाको सम्झनाहरू सम्झाउँदै।अन्नाले आफूले लामो समयदेखि महसुस नगरेको महसुस गरेकी थिइन्।
अन्त्येष्टि पछि, अन्नाको परिवार उनको हजुरआमाको घरमा भेला भएका थिए।तिनीहरूले पुराना तस्बिरहरू, अक्षरहरू, र ट्रिंकेटहरू मार्फत क्रमबद्ध गरे, प्रत्येकमा विशेष मेमोरी हो।उनी बाल्यकालमा लेखिएका आफ्ना पुराना कथाहरूको स्ट्याक फेला पारेर अन्ना छक्क परिन्।
अन्नाले आफ्ना कथाहरू पढ्दा, उनलाई कुनै चिन्ता वा जिम्मेवारी नभएको समयमा फर्काइयो।उनका कथाहरू कल्पना र अचम्मले भरिएका थिए, र उनले महसुस गरे कि यो यस्तो प्रकारको लेखन हो जुन उनी सधैं गर्न चाहन्थिन्।
त्यो रात पछि, अन्ना आफ्नी हजुरआमाको भान्छामा बसिरहेकी थिई, चिया चुस्दै र झ्याल बाहिर हेर्दै थिई।उनले काउन्टरमा डिस्पोजेबल प्लास्टिकको कप देखे, र यसले उनलाई आधुनिक जीवनको सुविधा र पहुँचको सम्झना गरायो।
एक्कासी अन्नालाई एउटा विचार आयो।उनले डिस्पोजेबल प्लास्टिक कपको यात्राको बारेमा कथा लेखेकी थिइन्।यो कपको साहसिक कार्यहरू, दैनिक जीवनमा यसको उपयोगिता, र बाटोमा सिकेका पाठहरूको बारेमा कथा हुनेछ।
अन्नाले अर्को केही हप्ता आफ्नो कथा लेख्न बिताइन्, प्रत्येक शब्दमा आफ्नो हृदय र आत्मा खन्याई।जब उनी समाप्त भइन्, उनलाई थाहा थियो कि यो उनले लेखेको सबैभन्दा राम्रो कुरा हो।उनले यसलाई साहित्यिक पत्रिकामा पेश गरिन्, र उनको आश्चर्यमा, यो प्रकाशनको लागि स्वीकार गरियो।
कथा एक हिट थियो, र यो छिट्टै लोकप्रियता प्राप्त भयो।अन्नालाई धेरै समाचार आउटलेटहरूद्वारा अन्तर्वार्ता दिइयो, र उनी एक प्रतिभाशाली लेखकको रूपमा चिनिन्।उनले पुस्तक सम्झौता र बोल्ने संलग्नताका लागि प्रस्तावहरू प्राप्त गर्न थाले, र सफल उपन्यासकार बन्ने उनको सपना अन्ततः साकार भयो।
अन्नाले लेख्न जारी राख्दा, उनले यसको व्यापकतालाई ध्यान दिन थालिन्डिस्पोजेबल प्लास्टिक कपदैनिक जीवनमा।उनले तिनीहरूलाई कफी पसल, रेस्टुरेन्ट र आफ्नै घरमा पनि देखे।सकारात्मक पक्षबारे सोच्न थालिन्डिस्पोजेबल प्लास्टिक कप, तिनीहरूको सुविधा र किफायती जस्तै।
उनले डिस्पोजेबल प्लास्टिक कपको यात्राको बारेमा अर्को कथा लेख्ने निर्णय गरे, तर यस पटक, यो एक सकारात्मक कथा हुनेछ।उनले कपको मानिसहरूलाई एकै ठाउँमा ल्याउने क्षमता, यसले सिर्जना गर्न मद्दत गरेको सम्झनाहरू, र कम्पनीहरूले फोहोर घटाउनका लागि चालेका दिगोपन पहलहरूको बारेमा लेख्ने छिन्।
अन्नाको कथा राम्रोसँग प्राप्त भएको थियो, र यसले वरपरको कथालाई परिवर्तन गर्न मद्दत गर्योडिस्पोजेबल प्लास्टिक कप।मानिसहरूले तिनीहरूलाई थप सकारात्मक प्रकाशमा हेर्न थाले, र कम्पनीहरूले थप दिगो अभ्यासहरू लागू गर्न थाले।
अन्नालाई उनको लेखनले गरेको प्रभावमा गर्व थियो, र उनले कथाहरू लेख्न जारी राखिन् जसले मानिसहरूलाई उनीहरूको वरपरको संसारको बारेमा फरक सोच्न प्रेरित गर्यो।उनलाई थाहा थियो कि कहिलेकाहीँ, यसले सकारात्मक परिवर्तन सिर्जना गर्न परिप्रेक्ष्यमा परिवर्तन लिन्छ।
त्यस दिनदेखि अगाडी, अन्नाले आफूलाई सधैं आफ्नो जुनूनमा सत्य रहने र संसारमा फरक पार्न आफ्नो लेखन प्रयोग गर्ने वाचा गरिन्।र उनी सँधै सम्झना गर्छिन् कि कहिलेकाहीं, प्रेरणा सबैभन्दा असम्भव ठाउँहरूबाट पनि आउन सक्छ, डिस्पोजेबल प्लास्टिक कपबाट पनि।
पोस्ट समय: अप्रिल-27-2023